8 maart is voor de meeste mensen een dag zoals anderen. Misschien wist je het niet, misschien ook wel, maar jaarlijks staat 8 maart in het teken van vrouwen. Het is dan namelijk Internationale Vrouwendag. We staan deze dag stil bij, je raadt het al, vrouwen en dingen waar zij ook anno 2016 nog mee te maken hebben.
Eerst een stukje geschiedenis. Op 8 maart 1908 vond in New York de eerste staking door vrouwen plaats, gericht tegen slechte arbeidsomstandigheden in de textielindustrie. Vrouwen begonnen een strijd voor vrouwenemancipatie en tegen vrouwendiscriminatie. In Nederland werd de eerste Internationale Vrouwendag 12 maart 1912 gevierd naar aanleiding van een oproep van socialiste Clara Zetkin om een Internationale Vrouwendag te houden. In 1917 brak er op 8 maart opnieuw een staking uit vanwege slechte arbeidsomstandigheden in de textielindustrie, dit keer in Sint-Petersburg. Als gevolg hiervan verkoos het Internationale Vrouwensecretariaat van de Communistische of Derde Internationale in 1921, 8 maart tot officiële datum.
Maar hoe belangrijk geschiedenis ook is, we leven in het heden en het gaat er uiteindelijk om hoe het leven van onze dochters eruit gaat zien. Hoewel er afgelopen decennia er al belangrijke zaken aan de orde zijn gesteld en sommige zaken ook zijn veranderd, zijn sommige dingen nog steeds actueel. Noem me een beetje feministisch maar qua emancipatie hebben we toch nog een lange weg te gaan. Feit is namelijk dat vrouwen op veel gebieden nog achterstand hebben op mannen en dit wijst onderzoek ook uit.
Nederlandse vrouwen hebben het wereldwijd gezien behoorlijk goed. Toch zijn er punten te zien die opvallend te noemen zijn aangezien Nederland als ontwikkeld en geëmancipeerd land wordt gezien. Want ondanks dat vrouwen hoger opgeleid zijn en daar minder lang voor hoeven te studeren als mannen, verdienen zij in dezelfde functie nog altijd minder. En wij Nederlanders maar denken dat er gelijkheid is… Daarnaast is te zien dat relatief weinig vrouwen zich in de top van het bedrijfsleven bevinden of in bijvoorbeeld het parlement. Uit onderzoek blijkt dat dit deels komt doordat vrouwen minder kansen krijgen en deels omdat zij er voor kiezen om thuis bij het gezin te blijven of parttime te gaan werken. Of die keuze door de vrouwen zelf of door de partner wordt gemaakt is natuurlijk een tweede.
Wat ook opvalt is dat veel vrouwen een baan in de zorg of het onderwijs hebben. Uit enquêtes die onder vrouwelijke leerlingen werden gehouden is gebleken dat veel meisjes en vrouwen denken dat ze niet slim genoeg zijn om wetenschappelijke- en technische studies te voltooien. Het aantal vrouwen die kiest voor een bètatechnische opleiding groeit de laatste jaren wel, maar nog steeds is er een tekort aan vrouwen in deze studies en functies.
Tot slot blijkt dat in Nederland veel vrouwen op de werkvloer te maken krijgen met (seksuele) intimidatie. Ze worden als minderwaardig, minder capabel en minder intelligent gezien en moeten het vaak onderdoen voor de mannen. Buiten de werkvloer om zegt 45% van de vrouwen ervaring te hebben met seksueel of lichamelijk geweld en maar liefst 75% met seksuele intimidatie.
Wat mij betreft ligt er voor ons als moeders (en vaders) een taak om de positie van vrouwen in Nederland te verbeteren. Ik heb geen dochter, maar anders zou ik haar zeggen dat ze zich nooit moet laten vertellen dat ze niet slim of goed genoeg is. Dat als ze de zorg in wilt, dat prima is, maar dat het ook goed is als ze een betatechnische opleiding wilt gaan volgen of een eigen onderneming wilt opstarten. Er zijn maar weinig vrouwen in Nederland die ervoor kiezen om (naast hun gezin) carrière te maken en een goede functie te vervullen. Iedere vrouw moet doen waar zij zich prettig bij voelt, maar ik vind niet dat een vrouw een schuldgevoel aangepraat moet worden omdat ze zogenaamd haar baan zou verkiezen boven haar kinderen. Wij kunnen namelijk niet in hun planning en huishouden kijken. Laten we juist wat meer respect tonen voor deze vrouwen die de weg vrijmaken voor onze dochters!
Laten we onze zonen duidelijk vertellen dat vrouwen niet minderwaardig zijn en met respect behandeld dienen te worden. Mannen zijn namelijk niet superieur aan vrouwen. Laten we ze zeggen dat ze vrouwen (en natuurlijk ook mannen) niet moeten behandelen op een manier zoals ze zelf niet behandeld willen worden. We moeten onze zonen en dochters duidelijk maken dat seksuele intimidatie, laat staan geweld, niet oke is. Wat mij betreft mogen ouders best wat vaker gesprekken voeren met hun kinderen over dit soort onderwerpen zodat het bespreekbaar wordt. Ik vind dat je als ouder zijnde die taak op je moet nemen, het hoort bij de opvoeding.
Tot slot wil ik tegen alle vrouwen zeggen: Happy International Women’s day!
Plaats een reactie