Natuurlijk is mijn kind de allerliefste, allerleukste, allermooiste en allerbeste. Hij huilt nooit, doet altijd wat ik zeg en brengt me ’s morgens ontbijt op bed en zet mijn koffie. Ehm, nee dus. Er zijn (veel) momenten dat ik heel hard naar de Praxis wil rennen voor een rol behang, of twee, zodat ik hem daar achter kan plakken.
- Verschonen
Waar is de tijd dat je die lieve kleine spekbeentjes rustig kon optillen en ondertussen koetsie koetsie geluiden kon maken en al liedjes zingend binnen no time een schone luier om kon doen?
Een luier verschonen staat hier gelijk aan een potje worstelen, een krijsend kind en een oververhitte moeder die probeert te voorkomen dat alles onder de poep komt te zitten.
- Driftbuien
Mijn Moosje heeft een eigen willetje. Niks mis mee, een beetje pit. Hoort ook bij de leeftijd enzo. Maar mijn hemel, wat kan er een venijn en boosheid in zo’n klein ventje zitten. Alsof de wereld vergaat, als ik nee zeg en hij ja wil horen. Leuk hoor, een gillend speenvarken rollend op de grond. Helemaal in het openbaar. Dan voelt het moederschap zo goed he, als je met een spartelend kind die je probeert te slaan en te bijten uit de supermarkt moet lopen. Ach, je krijgt er zoveel voor terug…
- Bijten
Al heel snel had Moos een prachtig bekkie vol met tandjes. Hele scherpe tandjes. Handig om te eten, en nog handiger om te bijten. Helaas is die fase nog steeds niet voorbij en zie ik er regelmatig uit alsof ik ben mishandelt. Moos bijt als hij boos is, maar ook totaal onverwachts als er echt niks aan de hand is.
Op het kinderdagverblijf wordt hij regelmatig apart gezet en zit hij vaak aan tafel met een vrij plekje tussen hem en een ander kind. Ja, echt niet leuk, ook niet voor hem, maar hij bijt echt flink door. Negeren, boos worden, het helpt niet. Het is een fase, het is een fase..
- Lopen
Ruim 20 maanden is meneer al, maar lopen? Nee hoor. Langs de tafel of bank doet hij wel stapjes, en aan onze handen loopt hij trots te paraderen, maar los? No way. Op het moment dat hij doorheeft dat je hem nauwelijks meer vasthoudt, stort hij zich ter aarde en begint hij te huilen. Lichamelijk is er echt niks aan de hand, hij kan het allemaal makkelijk maar durft het gewoon niet ofzo.. Maar goed, die rol behang is in dit geval dus handig om hem staand aan vast te tapen, zodat hij een steuntje heeft met lopen :)
- Slapen
Nee, we mogen echt niet klagen wat het slapen betreft, want het kan vele malen erger. Maar toch, het slapen is hier in huis af en toe echt een crime.. Mijn moederhart breekt als ik Moos ’s nachts keihard hoor huilen en dan is het enige wat ik wil hem pakken en tussen ons in leggen. Vriendlief is er heilig van overtuigd dat hij gewoon alleen maar bij ons wil slapen, want als ik hem pak en hem tussen ons in leg, dan is het direct dolle pret en worden we allebei begroet met hallo papa en hallo mama! We hebben dan ook het systeem ingevoerd van om de vijf minuten naar hem toe, aai over de bol en dan weer weg. Het werkt, maar o wat vind ik het moeilijk. Ik pak hem dan ook nog wel regelmatig, echt niet slim en ik probeer het echt niet te doen.. Maar ja, dat moederhart he. In dit geval zou de rol behang dus goed van pas komen voor vriendlief, zodat hij mij erachter kan plakken als ik zijn tactiek weer eens om zeep help..
Wanneer heb jij een rol behang nodig?
Plaats een reactie